شرکت ملی نفت ایران و شرکت توتال فرانسه در سال کاهش پینگ تایم یک کارخانه حدود۱۰ میلیون تنی تولید به توافق رسیدند و سرانجام در سال ۱۳۷۹ تفاهمنامه‌ای میان دو طرف امضا شد. پس از امضای این تفاهمنامه، شرکت پتروناس مالزی نیز برای توسعه فاز پارس جنوبی پیشقدم شد و با توافقی سه جانبه شرکت ملی نفت ایران ۵۰ درصد، شرکت توتال فرانسه ۴۰ درصد و پتروناس مالزی ۱۰ درصد از سهام توسعه بخش بالادستی و پایین دستی فاز کاهش پینگ تایم در تهران و اروپا میان دو طرف آغاز شد و در نهایت شرکت ملی نفت ایران با پیشنهاد حدود ۱۰ تا ۱۱ میلیارد دلاری فرانسوی‌ها مخالفت کرد و به این ترتیب شرکت توتال از این پروژه کنار گذاشته شد.
چینی‌ها گزینه بعدی ایران برای توسعه فاز کاهش پینگ تایم بعد از گذشت چهار سال از امضا قرارداد توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی با این شرکت چینی، به دلیل این که چینی‌ها هیچ اقدام موثری برای توسعه این فاز انجام نداده بودند، طی یک توافق دو جانبه قرارداد توسعه این فاز با چینی‌ها فسخ شد.
بعد از کنار رفتن سی.ان.پی.سی از پارس جنوبی، اعلام شد توسعه بخش فراساحل فاز ۱۱ پارس جنوبی به دو شرکت پترو ایران و مهندسی و ساخت تاسیسات دریایی واگذار خواهد شده است، اما کمی بعد واگذاری این فاز به دو شرکت نام برده تکذیب شد.
شرکت پتروپارس سومین شرکتی بود که بعد از رفتن چینی‌ها از طرح توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی به عنوان پیمانکار طرح اعلام شد، حتی قرارداد فاز ۱۱ پارس جنوبی بین پتروپارس کاهش پینگ تایم امضای قرار داد پیش از تاریخ جلسه رای اعتماد مجلس و انتخاب وزیران باطل است. بر این اساس چون قرارداد مورد نظر در مردادماه ۱۳۹۲ نهایی شده بود قرارداد “کان لم یکن” محسوب شد.
البته وزیر نفت در مورد علت برکناری شرکت پتروپارس ازتوسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی گفته بود که این شرکت پولی برای توسعه فاز ۱۱ نداشت و در حال حاضر اولویت توسعه با فازهای ۱۲، ۱۵و۱۶، ۱۷ و ۱۸ است و تصمیم درباره فاز ۱۱ سر فرصت گرفته می‌شود.
در سال ۹۳ و ۹۴ نیز توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی با وجود کاهش پینگ تایم ملی نفت ایران از تعیین تکلیف توسعه این فاز در نیمه نخست سال جاری خبر داد.
به گفته این مقام مسئول، وزارت نفت به دنبال این است که فاز ۱۱ پارس جنوبی در قالب قرارداد بیع متقابل یا توسعه یابد.
فاز ۱۱ پارس جنوبی در مرز میدان مشترک پارس جنوبی است و در حالی این فاز در سمت ایران توسعه نیافته باقی مانده که طرف قطری در طی یک دهه گذشته برداشت های بسیاری از این بخش از میدان مشترک با ایران داشته است.
پیگیری‌های خبرنگار حاکی از این است که در یک سال گذشته شرکت‌های متعددی از ایران، ایتالیا، هند، چین، مالزی، فرانسه، ژاپن و … برای سرمایه‌گذاری و در دست گرفتن توسعه این پروژه اعلام آمادگی کرده‌اند اما جدی ترین گزینه‌های رقابت در این پروژه، شرکت‌های انی ایتالیا، توتال فرانسه و مپنای ایران هستند که درخواست این شرکت‌ها هم اکنون در شرکت ملی نفت ایران در حال بررسی است.