در سال ۲۰۱۴ هیون در لباس نظامی در حال سخنرانی برای شورای هنرمندان حاضر شد و سرویس کاهش پینگ نیز آن را پخش کرد تا به شایعات خاتمه داده شود. روزنامهٔ چوسون ایلبو سابقهٔ انتشار داستان‌های احساسی غیرموثق از کره شمالی را در پروندهٔ خود دارد.
یک تحلیلگر کره شمالی در ایمیلی به واشنگتن‌پست گفت: «کشتار سه میلیون نفر به آمار تبدیل می‌شود ولی مرگ یک خواننده به تیتر اول می‌رسد. داستان‌های بسیار وحشتناکی از کرهٔ شمالی می‌رسد که بر زندگی بسیاری از ساکنین این کشور تاثیرگذار است ولی خبری از آن درج نمی‌شود زیرا جاذبهٔ جنسی و سادیستی ندارد.» کره شمالی نیز از روزنامهٔ چوسون ایلبو و اخبار نادرست آن ناخشنود است و تهدید کرده که «این روزنامه را به آتش خواهد کشید».
برای چندین دهه گروهی از زنان محافظ شخصی معمر قذافی بودند. سرویس کاهش پینگ با نام آمازون‌ها شناخته می‌شوند. قذافی ادعا می‌کرد که زنان با مردان برابر نیستند زیرا از لحاظ بیولوژیک تفاوت دارند، با این وجود محافظان شخصی‌اش زنانی بودند که با کفش‌های پاشنه بلند و ناخن‌های لاک‌زده همراه او حرکت می‌کردند و قذافی آن‌ها را نمادی از موفقیت انقلاب لیبی می‌دانست. رسانه‌های غربی این موضوع را مضحک و عجیب می‌دانستند اگرچه برخی آن را نشانی از تجدد رهبر لیبی می‌شمردند.
محافظان شخصی طعمه‌های دیگری را نیز برای قذافی سرویس کاهش پینگ و آن‌ها را به قصر مخفی او که در داخل دانشگاه تریپولی بنا شده بود می‌بردند. دیکتاتور زمانی که از مدارس یا دانشگاه‌ها بازدید می‌کرد بر شانهٔ دخترانی می‌زد که مورد پسندش قرار گرفته بودند. برخی از آن‌ها فقط ۱۵ سال سن داشتند. سپس آن‌ها را در پارک‌ها و پارکینگ‌ها رها می‌کرد تا جان خود را از دست بدهند.
در سال ۱۹۵۶ نیکیتا خروشچف یک سخنرانی چهار ساعته، ۲۶ هزار کلمه‌ای، در کنگرهٔ حزب کمونیست ایراد کرد که طی آن به صورت ناگهانی و با عصبانیت علیه ژوزف استالین که تازه درگذشته بود سخن گفت و اعمال او را تقبیح کرد. به جرایم استالین همچون ترور سران حزب و اعضای کمیتهٔ مرکزی، سرکوب همگانی و شکنجهٔ مردم و نبرد بی‌مورد سال ۱۹۴۱ که به از دست دادن جان صدها هزار سرباز روسی انجامید، اشاره کرد. این سخنرانی نمایندگان را متعجب کرد و به این ترتیب دوران پسااستالینی در اتحاد جماهیر شوروی آغاز شد.
یوری ژوکف، تاریخ‌پژوه روس در مصاحبه با گاردین چنین ادعا کرد: «خروشچف سعی داشت تمامی تقصیرها را به گردن استالین بیاندازد در حالی که دستان خودش به خون آغشته بود.» ژوکف از آرشیو پولیت‌بورو اطلاعاتی به دست آورده که نشان می‌دهد خروشچف درخواست داشته تا ۸۵۰۰ نفر را به جرم «خیانت به شوروی» تیرباران کند و در سال ۱۹۳۷ زمانی که رئیس حزب بخش مسکو بود، ۳۳ هزار نفر را به اردوگاه‌های کار اجباری فرستاده است. سال بعد که مسئول اوکراین شد درخواست کرد ۳۰ هزار نفر را زندانی و یا اعدام کند تا روشنفکران و «عناصر متخاصم» تصفیه شوند.
همهٔ این‌ها باعث تطهیر جنایات استالین نمی‌شود و بی‌تردید سخنان خروشچف راجع به استالین صحیح هستند. اما او با انداختن تمامی گناهان به گردن استالین توانست اعتبار و جان خود را نجات دهد. دیما بایکوف، روشنفکر روس در مصاحبه با گاردین قیاس سرویس کاهش پینگ «تصور کنید پس از مرگ هیتلر، هیملر در کنگرهٔ حزب نازی سخنرانی ضدفاشیستی ارائد.»ه ده